Οι αρχαίοι Έλληνες, πριν αναπτύξουν τις επιστήμες, προσπαθούσαν να δώσουν φανταστικές εξηγήσεις για τα διάφορα φυσικά φαινόμενα. Έτσι π.χ. θεωρούσαν τον κεραυνό ως ένα από τα όπλα με τα οποία ο θεός Δίας τιμωρούσε τους κακούς ανθρώπους, ενώ σήμερα ξέρουμε όλοι ότι αυτός οφείλεται στον ηλεκτρισμό που έχουν τα σύννεφα.
Οι φανταστικές αυτές εξηγήσεις, τις οποίες και σήμερα συνηθίζουν να δίνουν τα παιδιά σ' ό,τι δεν καταλαβαίνουν, λέγονται μύθοι. Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες, προσωποποιώντας όλα τα φυσικά φαινόμενα και αντικείμενα, έπλασαν διάφορους τέτοιους μύθους για θεούς και δαίμονες, για ημίθεους και ήρωες, για τέρατα και νεράιδες, για μάγισσες και μούσες. Άλλοτε πάλι, καθώς περνούσαν τα χρόνια, έντυναν τα σπουδαία γεγονότα της ζωής αλλά και τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα με φανταστικές διηγήσεις, προσπαθώντας έτσι να τους δώσουν κάποια ερμηνεία. Με τον τρόπο αυτό πλάστηκαν οι μύθοι για την Αργοναυτική εκστρατεία, για τα κατορθώματα του Ηρακλή και του Θησέα, για τον Τρωικό πόλεμο, για τις περιπλανήσεις του Οδυσσέα κτλ.
Σιγά σιγά, με το πέρασμα των αιώνων, συγκροτήθηκε η απέραντη και θαυμάσια ελληνική μυθολογία, που πήγασε από τη φαντασία των απλοϊκών ανθρώπων και από την έμπνευση των λογοτεχνών. Με τους περίτεχνους και συναρπαστικούς αυτούς μύθους της ανατρεφόταν κάθε νέα .γενιά, τροποποιώντας τους σύμφωνα με τις δικές της ανάγκες και διασώζοντας τους από στόμα σε στόμα ή μέσα από τα συγγράμματα των σοφών.
Βέβαια και οι άλλοι λαοί έχουν τη δική τους μυθολογία και ίσως μερικοί απ' αυτούς μεγαλύτερη από την ελληνική. Καμιά απ' αυτές όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με την ελληνική μυθολογία σε πλούτο εικόνων και μορφών, σε πλοκή διηγήσεων και σε βάθος διδαγμάτων. Οι μύθοι της είναι βγαλμένοι μέσα από τη ζωή και τη φύση, στολισμένοι με πλούσια φαντασία και εκφρασμένοι με την πλούσια ελληνική γλώσσα. Γι' αυτό και η ελληνική μυθολογία διδάσκεται σήμερα στους μαθητές πολλών χωρών.
